Ünlü yazarın sevgi öykülerinden oluşan bir kitabı. İlk kez Moupassant okudum. Hep dediğim gibi yabancı ve isimli yazarları çok gözümde büyütünce beklenti de aynı ölçüde büyük oluyor ve hayal kırıklığı da kaçınılmaz.
Güzel sevgi öyküleri var, bazıları bir sonuca bağlanıyor bazıları da bağlanamıyor. Kitabın başlarında inanın ki bu Maupassant bildiğimiz Maupassant olmayabilir mi acaba, bu kitap başkasının derlemesi mi diye arama motorundan arama yapma gereği duydum. Kitabın ortalarına kadar beklentiyle gittim sonrasında da daha kaç sayfa var diye bakmaya başladım. Böyle kitaplarda bari bir kaç güzel söz alıntılayabilir miyim en azından bu kar olsun diye okumaya devam ediyorum. Ne yazık ki o da olmadı. Bir söz vardı güzel;
"Bu mezarlığa yarın, üst üste başka ölüler gömülecekti. Yaban gülleriyle dinç, kara servilerle süslü bir yerdi burası; insan etiyle beslenen muhteşem, hüzünlü bir bahçe."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder