Yılkı Atı- Abbas SAYAR

Yılkı Atı, Yaşar Kemal romanları tarzında güzel bir roman olmuş. Doru kısrağın gözünden anlatılıyor olaylar. Güzel bir at olan doru atın, kendisini çok seven sahibinin onu yerel geleneklere uyarak yılkıya bırakması sonucu kışın zor şartları altında sahipsiz, çaresiz, aç ve ne yapacağını bilemeden, yaşadığı duruma anlam veremeyerek ve arkasında tayını bırakarak geçirdiği günler, diğer atlarla birlikte yaşadıkları, bir kısrağa gönül verişi, at sürüsüne saldıran kurtlara karşı mücadeleleri, sevdiği kısrağın ölümü, daha sonra bir köye sığınması ve kendisine sahip çıkılması sonrasında yaz geldiğinde yine eski yuvasına dönüşü ve tayını eski sahibinin elinden kaçırarak özgürlüğe bu kez kendi isteğiyle dörtnala koşuşu. Akıcı bir anlatımla anlatılmış romanda.

Yılkı, tabiatta serbest dolaşan yabani atlar anlamındadır aslında. Ancak yılkı bizdeki anlamıyla at, eşek gibi yük taşımakta kullanılan hayvanların kışın beslenme masraflarından kurtulmak isteyen sahipleri tarafından doğaya bırakılması olayına verilen addır. Kış sonunda ise eğer at hayatta kalmışsa tekrar sahiplenir bu hayvanlartı açıkgöz köylüler. Hayvan bilmez sahibinin kendisini neden salıverdiğini, hayvan masumiyetiyle yine döner yuvasına, kışın geçirdiği kötü günleri, açlığını unutarak.

Tuhaf bir gelenek yılkı. Tabi ki bunun da temelinde maddi imkansızlıklar var. Ama ne olursa olsun yapılmaması gereken bir davranış. Nasıl evladını veren Allah rızkını da verir diye inanıyorsan, O Allah senin ekmek kapın olan atın da rızkını mutlaka verecektir.

Çok beğendiğim bu romandan  sözler;

-İyi bir gavurluktur tokluk, kini azaltır, hoşgörürlüğü arttırır.

-Allah acı bir tokat olmalı, her kim kötü bir amel peşinde indrimeli şamarı.

-İki türlü yılkı atı olur. Hatta üç türlü. İki türlüsü can yongası, bir türlüsü gözden çıkmışı, hesaptan düşülmüşü, defterden silinmişi...

-Her işin ivazsız olanı güzeldir. Huzur ve mutluluk ivazsızlıktan doğar.

-Tanrı ahiretimizi kara yazmasın. 

güzel bir dua olarak kaldı aklımda.