Kurt Kanunu - Kemal Tahir

Türk Siyasi tarihinin önemli olaylarından Mustafa Kemal Paşa'nın İzmir suikastını konu alan bir kitap Kurt Kanunu. Kitabın baş kahramanları İttihat ve Terakkici Kara Kemal (Küçük Efendi) ve Abdülkerim. (Filinta Kerim) İzmir suikastının perde arkasındaki planlayıcıları olarak aranan bu iki şahsın kaçışları ve İttihatçılarla Kemalistlerin hesaplaşması kitabın konusunu oluşturuyor. 

Kemal Tahir'in okuduğum ilk kitabı. Bu kitaptan önce Kemal Tahir'i kafamda farklı bir yere oturtmuşum ki, romanda aralara Emin bey ve diğer ittihatçilerin ağzından o dönemin desteksiz eleştirileri çok da hoşuma gitmedi. Romanın biraz fazlaca tarihi konuları barındırması bazılarını sıkabilir. Ama o dönemi muhteşem anlatıyor olması ve bazı kısımlarındaki cinsel tasvirleri ise tartışılmaz güzel. Her yönüyle konuyu gözünüzde canlandırıyor.

Kitapta geçen yeni öğrendiğim kelimeler de var:

Zagon: Kural, yasa, örf Ör: "Önce şuna bir el bas ki müslüman zagonunca"

Vermezlenmek: Gönlü razı olmamak

Merdane: Mertçe Ör: "Saklamamış, merdane söylemiş."

Ossaat: Hemen anında Ör:" Ossaat anladım, dedi. Herhal para karıdaydı."

Kitaptan altını çizdiklerim ise şöyle:


"Bütün toplumsal ve kişisel alçaklıklar insanları sorumsuzluğa alıştırmakla başlar."

""Tarihin benzerini görmediği bir kurtlar boğuşmasına giriştik ve yenildik. Kurtlukta düşeni yemek kanundur"

"En önemsiz çekişmelerde anlaşamamanın sebebi, çoğu zaman aynı fikri ileri süren insanların aynı kelimeleri başka anlamlarda kullanmalarındandır, diye bir şey okumuştum."

"Bence, iyilik edilenden çok, iyilik eden taşımalı yaptığı iyiliğin minnetini."