Samuel Becket'in klasik olmuş oyunu Godot'yu Beklerken. Estergon ve Vladimir bekler Godot'yu. Ama Godot kimdir, gelir mi gelmez mi belli değildir. Estragon ve Vladimir, bilinmezliğin ortasında beklemektedirler Godot'yu. Bu bekleyiş içinde Pozzo ve Lucky ile tanışırlar. Herkesin kendine göre bir Godot'su var.Alıntılar ise şöyle:
Estragon: (hikmet yumurtlarcasına) Hepimiz deli doğarız. Bazılarımız öyle kalır.
......
......
Pozzo: Ağlamayı kesti. (Estragona) Onun yerini alır aldınız, bir bakıma. Dünyadaki gözyaşı miktarı sabittir. Ağlamaya başlayan biri için, bir yerlerde bir başkası keser ağlamayı. Aynı şey gülmek için de geçerlidir.
......
Vladimir: ben seni hiç terk ettim mi?
Estragon: gitmeme izin verdin.
......
“Dünyadasın, işte bunun tedavisi yok.”
......
"Bir anda her şey bitecek, biz yeniden başbaşa kalacağız, kocaman bir hiçliğin içinde..."
.....
"Herkes sırtında kendi çarmıhıyla dolaşır. Kısa ya da uzun."
......
VLADIMIR:Gidemeyiz.
ESTRAGON:Neden?
VLADIMIR: Godot'yu bekliyoruz.
ESTRAGON:Ha! Burası olduğundan emin misin?
VLADIMIR: Neyin?
ESTRAGON:Beklememiz gereken yerin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder