"İşte aynen öyle hissediyorum, Sanki ben yazmışım gibi" deyip altını çizdiğimiz tüm o " şeylerin bir araya geldiği kitap" diyor arka kapakta. Aynen öyle.
Kitaptaki hoşuma giden satırlardan bazıları:
"Mektup işin bahanesi.
Adını yazmayı özledim."
"Karanlıkta söylenen yalanlar
Sahiplerini tanıyamaz
Belki de o yüzden öpüşürken
gözlerimizi kapatıyoruz."
"İyi ki gidiş yolundan vermişim gönlümü sana.
Sonuca baksaydık halimiz harapmış."
"Beni asıl üzen şey,
kuşun uçup gitmesi değil de;
gittiği yerde mutsuz olma ihtimali."
"Unutmaya çalıştıkça güçlenen anılar,
kestikçe daha gür çıkan saç gibi...
Evet, kökü bende!"
"Şimdi seni seviyorum ya;
geldiğimden çok,
olduğumdan az'ım."
"Bir şehrin en yüksek ve güvenli yeri,
babamın omuzlarıdır."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder