"Hayat bazı kapılardan geçerek vardığın bir yerse, o kapıların çoğu geçmek istemediğin kapılardır. Ucu hep boktan yerlere çıkar. Bu hastane kapısı denen yer de onlardan biridir, ucunun iyi bir yere çıktığı kolay kolay görülmemiştir."
"Hayatın en azından çekilir olması, bu hayatta sahip olduğun güzelliklerle orantılıdır.
Güzel insanlar tanımak, güzel işler yapmak, güzel olan ne varsa eksilmesin, çoğalsın diye mücadele etmek..."
"Elinde iki bardak çay, yüzünde canı yanmış bir ifadeyle yanıma geldi Eylül.
O benim en eski, en derin hikayemdi.
Hep vardı ve bir o kadar da yoktu. Bir başkası vardı hayatımda, zaten hep başkaları oldu. İçimde en çok o vardı ama hayatımda ondan başka herkes vardı. Böyle garip bir durum."
"Ben şimdi sana bağıra bağıra susuyorum."
"Farklı hayatlar da yaşasa, ölümde aynılaşıyor insan. Bütün eşitsizlikler bir gün sona eriyor mutlaka, uzaklar yakın oluyor. Kavuşuruz elbet. Bir gün daha güzel bir yerde buluşuruz elbet."
"Ölen her masum insan bizim masumiyetimizden de koparıp götürüyor gittiği yere. Masumlar azalırken katlanarak çoğalıyor günahkar ruhlar. Masumiyetin azaldığı bir dünyada ölümü kanıksamaktan daha doğal ne olabilir? Kanıksamaktan ve her seferinde onaylamaktan. Susarak onaylamaktan.
Korkuyorum.
Sırtımdaki soğuk damlaların kurumasından korkuyorum. Artık hissedememekten, duyamamaktan, görememekten korkuyorum.
Ölüme karşı hissizleşen bir insan ölmüş demektir.
Ben ölmekten korkuyorum, yaşarken ölmekten..."
"Kalabalık sevmiyorum ben. Cenazeye gitmesen de olmaz. Bir an önce bitsin de kaçayım diye bakıyorum. Yaşarken yanında olamadıklarımızın cenazesini görev bilip akın ediyoruz oraya. Vefa yarışına giriyoruz. Kazanan yok o yarışta. Samimiyetsiz, densiz, yersiz bir kalabalık."
"Seviyormuş...Dünyayı bu cümle değiştirmeyecekse, zaten yaşıyoruz demesin kimse."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder